SEVMEDİM ! 

SEVEMEDİM  !!!

                        Tanıdıkça sevmek !


Dini referansları esas alarak, zorla nikah kıyarsanız böyle olur.

Şahsen ben tanıdıkça soğudum.

Sevmedim. Sevemedim.

Artık bu işten şer’i hükümlere göre de kurtulmak zor (!) .

Keşke biz de 3 kez “boşsun” demekle bu adaydan kurtulabilseydik!

Ama olmuyor…

Kemal Kılıçdaroğlu’nun “Tanıdıkça seveceksiniz” söyleminin aksine, tanıdıkça sevemedik. Neden mi?

Ekmeleddin İhsanoğlu’nun lâiklikle ilgili görüşleri, kendisini destekleyen CHP, MHP, DSP ve diğer partilerin görüşlerinden çok AKP’nin görüşlerine yakın da ondan.  Hatta İhsanoğlu dini istismar noktasında Başbakan Tayyip Erdoğan’ı bile sağlamış durumda!

Ekmeleddin İhsanoğlu, Türkiye’yi Afganistan, Mısır, Pakistan gibi devletlerle karıştırmış olacak ki; Çırağan Sarayı’ndaki Cumhurbaşkanlığı adaylığı tanıtım toplantısındaki konuşmasına Türkçe besmele ve Fâtiha Suresi’nin Türkçe mealini okumakla başlıyor.

Fâtiha Suresi’ne; ana hatlarıyla İslâm'ı anlattığı için,  "el-Vâfiye" ve "el-Seb'u'l-Mesânî", "ana kitap" manasında "Ümmü'l-Kitâp", "dinin esaslarını ihtiva eden" manasında "el-Esâs" gibi isimler verildiğinden, İhsanoğlu bir şekilde tüm dünya aleme İslâmı tebliğ etmiş de oluyor.

Böylelikle Kur’anı, devlet işleri ile, politikada öncelikli “üstün değer” ve müracaat kaynağı (referans) olarak gördüğünü bütün dünyaya ilan ediyor.

Daha oyunun başı.  “Dakika bir, gol bir.”

Bu yaşananları henüz biten 2014 Dünya Kupası futbol maçlarına benzetirsek;

Lâiklik ilkesinin savunanlar şaşkınlık içerisindeler. Kendi oyuncuları göz göre göre kendi kalelerine gol atıyor.

Bunun anlamı şu; Anayasa’mızın başlangıç hükümlerindeki “Lâiklik ilkesi gereği olarak kutsal din duygularının, Devlet işlerine ve politikaya kesinlikle karıştırılmayacağı” ilkesi kendi oyuncuları tarafından taammüden (bilerek ve tasarlanarak) ihlal ediyor.

Ekmeleddin İhsanoğlu’nun “Kürt Açılımı” konusundaki görüşleri CHP, MHP, DSP gibi kendisini destekleyen partilerin  görüşlerinden çok HDP, Demokratik Bölgeler Partisi (Eski adı BDP) gibi ayrılıkçı partilere daha yakın.

İhsanoğlu bir TV kanalında “Kürt Açılımı” ile ilgili soruları yanıtlarken kullandığı;  “Biz ne zaman bu asrın başında, 1.Dünya savaşı sonunda yeni devlet, ulus devlet kurduk. O zaman sopa kullanmaya başladık. O zaman sıkıntı oldu.”  şeklindeki giriş cümlesi ile Cumhuriyetin kuruluş felsefesini, devrimlerini inkar ederek,ulus devlete olan olumsuz vurgusu ile cumhuriyetin niteliklerini sorguluyor.

Sözde Ermeni soykırımı ile ilgili Recep Tayyip Erdoğan’ın özür dilemesini de olumlu buluyor. AKP’nin başlattığı “Kürt açılımını” desteklediğini bildiriyor. “Resmi dil”  ile “Ana dil” arasındaki farklılığı sanki bilmezmiş gibi, bu iki kavramı bilinçli olarak karıştırmak suretiyle ayrılıkçılara, Kürtçülere şirin gözüken açıklamalar yapıyor.

O da hepimiz gibi oyunun sonucunu, galibini baştan bildiğinden olsa gerek;  “Benim sayın başbakanla çok mükemmel bir dostluğum vardır belediye reisliğinden itibaren. Ben AK Parti’nin aleyhinde değilim ki, böyle bir şey yok. Ben AK Parti’nin adayının da aleyhinde değilim. Zaten biz diyoruz ki, oyunuzu istediğinize veriniz. Siz ekonomiden memnunsanız yine gidin AK Parti’ye veriniz, bu gayet basit bir şey.” şeklindeki açıklamaları ile Recep Tayyip Erdoğan’a methiyeler düzüyor.  

“Cumhurbaşkanlığı Seçim Kanunu”nun herhangi bir Cumhurbaşkanı adayı için değil bizzat Recep Tayip Erdoğan için çıkarıldığını ve kendisinin, ortaya konulanın demokratik ve eşit bir yarış olduğu his ve izlenimini vermek için  sahaya sürüldüğünü çok iyi bildiğinden olsa gerek; oynarken diğerleri gibi davranıp  hiç olmazsa iki yüzlülük yapmıyor. Söylemlerinde ne idiyse onun gibi davranıyor.

Bu arada kurgulanan plan yavaş yavaş işliyor.

Her seçimde olduğu gibi bu seçimde de, AKP’den oy çalma derdiyle,  ilkesiz ve tutarsız bir siyaset izleniyor.  Şimdi de AKP’nin 2007 Cumhurbaşkanı aday adayı süslenip, parlatılarak AKP karşıtı bir çatı adayı olarak önümüze sürülüyor. Böylelikle AKP’ye oy vermeyen seçmen, yine hayalkırıklığına uğratıldığı gibi sonu hüsranla bitecek bir seçime sürükleniyor.

“Dimyat’a pirince giderken evdeki bulgurdan olma.” sözünde olduğu gibi,  İhsanoğlu; AKP’den oy alabilecek bir aday olmadığı gibi  CHP, MHP gibi partilerin kemik seçmenlerinin kafaelarında soru işareti uyandıran bir adaydır.

İhsanoğlu çatı adayı gösterilmekle, Atatürkçü, milliyetçi, yurtsever insanlar bir daha bir araya gelemeyecek şekilde bir kez daha ayrıştırılıyor. Hemen hemen aynı dünya görüşüne sahip olanlar Ekmeleddin İhsanoğlu’nun adaylığı nedeni ile bir daha birbirlerinin yüzlerine bakamayacak şekilde birbirlerine ağır ithamlarda bulunuyorlar.

Toplumun önemli bir kesimi mutsuzluğa, çaresizliğe itiliyor. Psikolojileri bilinçli olarak bozuluyor.

Böylelikle dikensiz gül bahçesinde “Kürt Açılımı”,  “Demokratik Özerklik”,  “Kıbrıs”,  “ Parlamenter Rejim” gibi çok önemli ulusal konular halkın tepkisi olmaksızın pürüzsüz ve sorunsuz olarak çözümlenmek isteniyor.

Bir taşla bir kaç kuş vurmak isteyenlerin oyunları bozulmalıdır.

İşin özü şudur;

Türkiye’de fiili olarak başkanlık sistemi icra edilmektedir.  Yasama, yürütme ve yargı organları, medya, sivil toplum kuruluşları ve siyasi partiler bu “de facto”  duruma seyirci kalmaktadırlar.

Asıl önemli olan konu, Cumhuriyet’in değişmez değiştirilemez niteliklerinin, parlamenter rejimin korunması gerekliliğidir. Bu de facto duruma derhal son verilme çağrısı yapılmalıdır.

Artık,  öncelikli olan 2015 Genel Seçimleri’dir. Bu seçimlere birlik  ve beraberlik içerisinde güçlü bir şekilde girilmesi ve parlamenter rejime yönelik açık ve gizli ittifakların çökertilmesi öncelikli görev olmalıdır.

10 Ağustos ya da 24 Ağustos’ta yapılacak Cumhurbaşkanlığı seçimleri, sonucu önceden belli olan, eşit ve adil olmayan anti demokratik bir seçimdir.

Bu oyun bozulmalıdır. Gezi ruhu ile ortaya çıkan Türkiye’nin namuslu, birikimli çağdaş, genç ve dinamik yüzlerinin durumdan vazife çıkartmaları gerekmektedir. Gezi olaylarında ortaya çıkan gerçek Atatürkçülerin, milliyetçilerin, vatanseverlerin artık devreye girme zamanıdır. Siyaseti, halkı aldatma sanatı olarak gören, siyasi partilere çöreklenmiş sözde Atatürkçülerin, milliyetçilerin siyasi partilerden tasfiye edilme zamanları artık gelmiştir. 

“Ne yapalım önümüze konulan seçeneklerden en az kötüsünü tercih edelim.” şeklindeki dayatmalar; toplumu zehirleyen, yok olmasına sebep olan anlayışlardır.

Toplum doğruları ancak sorgulayarak ve tartışarak bulur.

Dünyada hiç bir canlı kendini zehirleyeceğini bildiği yiyecek ve içeçek seçenekleri arasında en az zehirli olanı seçenek olarak kullanmaz. Arkasını döner gider.

Türk toplumu böylesi dayatmaları hak etmemektedir.

Geçmişten beri süregelen, toplumu aldatmaya yönelik böylesi yöntemlere ve dayatmalara artık “dur”,  “yeter” denilmelidir.

Sonucu belli olan bu oyunun tarafı ve suç ortağı olunmamalıdır.

Yaşananları iyi niyet çerçevesinde değerlendirmek de mümkün değildir.

Unutulmamalıdır ki; “Cehenneme giden yol  iyi niyet taşları ile döşelidir.”

Av. Tayfun İÇLİ              2 Ağustos 2014

Devlet Eski Bakanı      21 ve 23. Dönem Milletvekili

E-Posta:   huseyintayfunicli@gmail.com

http://www.1mart2003.com/makale/tayfun-icli/tanidikca-sevmek/550.html

DEFA OKUNDU

EKMEL BEY KAZANIRSA !

Üç aday da bizim adayımız değil. 

Açık olalım, içimize sindirmek için uğraşmayalım. İçimiz almıyorsa almıyordur bu kadar basit. 

Elbette içine sindirebilenler vardır onlar için de tek söyleyecek sözümüz olur ‘hyırlı olsun’ 

Pek ihtimal verilmiyor ama diyelim Ekmel Bey kazandı ne olacak? 

Tayyip Erdoğan yeniden AKP’nin başına geçecek. Başka çare yok çünkü dosyalar kapıda bekliyor. 

Ekmel Bey kaybederse CHP ve MHP içinde tartışma çok daha fazla artacak ve kaybedenler kulübü ortaya çıkacak. 

Ekmel Bey kazansa da kazanmasa da seçime dahil edilen PKK güçlenecek, açılım hızlanacak. 

Peki Nuh yok mu gemisiz mi kaldık? 

Bence herkesin haklı çıktılar diyeceği bir gemi bir tren lazım. 

Bence bu yapı seçime gitmeyenler veya geçersiz oy kullananlar arasından seçilir. 

Seçim şansı yaratmak lazım, bu yüzden üç aday da olmaz.

Teoman ALİLİ - 25 Temmuz 2014 - Ulusal Kanal

DEFA OKUNDU

ŞEYH EDEBALİ'NİN 

OSMAN BEYE NASİHATI

ŞEYH EDEBALİ'NİN OSMAN BEYE NASİHATI

Oğul ;

İnsanlar Vardır Şafak Vaktinde Doğar ,Akşam Ezanında Ölürler . 
Avun Oğlum Avun . Güçlüsün , Kuvvetlisin , Akıllısın , Kelamlısın Ama ;

Bunları Nerede Ve Nasıl Kullanacağını Bilmezsen , Sabah Rüzgarında

Savrulur Gidersin .

Öfken Ve Nefesin Bir Olup Aklını Yener .

Daima Sabırlı ,Sebatlı Ve İradene Sahip Olasın .

Dünya Senin Gözlerin Gördüğü Gibi Büyük Değildir

Bütün Feth Edilmemiş Gizemler ,Bilinmeyenler ,Görülmeyenler ,

Ancak Senin Fazilet Ve Erdemlerinle Gün ışığına çıkacaklardır..

Ananı, Atanı Say ,Bereket Büyüklerle Beraberdir .

Bu Dünyada İnancını Kaybedersen Yeşilken çorak Olur .

Çöllere Dönersin .

Açık Sözlü Ol .Her Sözü Üstüne Alma .Gördün Söyleme ,Bildin Bilme .

Sevildiğin Yere Sik Gidip Gelme Kalkar Muhabbetin itibarın Olmaz.

Üç Kisiye Acı ;

Cahiller Arasında ki Alime ,Zengin iken Fakir Düşene Hatırlı iken itibarını

Kaybedene.

 Unutma ki! Yükseklerde Yer Tutanlar, Aşağıidakiler Gibi Rahat Değildir.

Haklı Olduğunda Mücadeleden Korkma.

Bilesin ki! Atın iyisine Doru, Yiğidin iyisine Deli Derler.

1208 yılında Kırşehir ili Mucur ilçesi İnaç köyünde  doğdu. Osmanlı Devletinin kurucusu olan Osman Bey'in kayınbabasıdır.  Asıl adı Mustafa'dır. Künyesi İmadüddin Mustafa B. İbrahim B. İnaç el-Kırşehri'dir. Gençliğinde Şam'a gitmiş ve orada din bilgileri öğrenerek Kırşehir'e dönmüştür. Daha sonra Bilecik'te zaviye kurmuş, kızını Osman Bey'le evlendirmiştir. 1348 yilinda 125 yaşinda ölmüştür. Türbesi Bilecik'tedir. 

       Seyh Edebali'nin; nüfûzlu, varlıklı ve mütevazi bir Ahî oldugunu bütün tarihçiler belirtmektedir. Edebali'nin, Kırsehir'de Ahî Evren ile görüştüğü ve Kırsehir'den Sögüt tarafına gittigi tarihi kaynaklarda anlatılmaktadır.

www.kirsehirlilerdernegi.com

DEFA GÖRÜLDÜ


YÜZYILLIK HEDEFLERİ: 

TÜRKLERİ KIZILDERİLİLERİN 

AKIBETİNE UĞRATMAK


"BİZ TÜRKLERİ 

KIZILDERİLİLERİN AKIBETİNE  UĞRATACAĞIZ"

Bu sözler (David) Lloyd George tarafından bir kilise konuşmasında 1914yılında söylenmiş sözlerdir. Ve o zamandan beri 100 senedir adamlar uğraşıyorlar. Alttaki videoda bu konuda yeterince bilgi ve belge sunulmuştur. Lloyd  Georgun sözlerini videonun 12. dakikasında dinleyebilirsiniz 

Saygılarla TürkCom.Com         29 Temmuz 2014

GÜNEŞ ÜLKESİNİN KARANLIK İNSANLARI 

Büyüdüğünü zannederken un-ufak olan bir ülkenin hikayesidir bu.

Küçülmenin, çağdan korkunun, teslim olmanın, diz çökmenin acıklı macerası.

Kurtarıcılarının ışığına ihanet eden, Güneş Ülkesinin karanlıkta kalmış insanları…

Bir asır önce, kapanık dünyalarını birdenbire aydınlatan çağın ışığından korktular.

Ve kendi gettolarında, kendilerince, kapalı devre bir hayat kurdular.

İşporta sarayının içinde büyüklenen bir virane babalanmaya dışarısı olmayan bir hayatın gerçekliği olarak tapınıyorlar şimdilerde...

Sonsuz maviliğin ufuklarını aşan güzelliğini göremeyenlerin görüş menzillerinin ulaştığı zirve burasıdır.

Artık hiçbir şeye şaşırmadan, yetinmenin kısa tarihini izliyoruz.

Kül olmanın, savrulmanın dayanılmaz hafifliği..

Oysa bütün bir islam alemine de pusula olabilecek, dev bir kurtarıcı gelmişti küçük asyaya.

Siyasetiyle, müziğiyle, sanatıyla, eğitimiyle, üretimiyle, hayatıyla, uygar dünyaya kendi rengini verebilecek, ışıl ışıl genç cumhuriyetin tohumları atılmıştı güneşli tarlalara…

Ama asırlardır kendi coğrafyalarının ölü toprağında yaşayanlar, o arabik iklimin yarattığı kulluk batağının parçası olmaktan kurtulamadılar bir türlü…

Bataklığı kurutacak, yeşertecek, yılanlardan, çiyanlardan arındıracak aydınlıktan hep rahatsız oldular.

Artık ülkemizi de pençesine alan yaşam bulantısı, tüm islam aleminin ve ortadoğunun ortak sorunudur.

Kendi dünyalarına yabancı olan bütün medeniyet çağrılarına gözleri ve kulakları daima kapalı…

Hayatın devrimlerine ve devrimcilerine homurdanmaya devam ettiler, hiç susmadan.

Doksan sene önce başlayan, “Bizi niye kurtardınız, biz burada, bataklığımızda mutluyduk” mealindeki yobazlık ve çağdan korku sızlanması, bugün şuurunu yitirmiş bir karşı devrim patlamasıdır.

Devletin tepesine çöreklenmiş öfkeli homurtu, bir asır önceki taassup fısıltısının, bugün büyük halk desteğiyle taçlandırılıp gök gürültüsüne dönüştürülmüş zafer şenliğidir.

Dünyadan kopuk kendi mahallelerinin yine kendilerince kabul görmesi…

Erişemedikleri devleti kendilerine benzeyen bir kral eliyle ele geçirip kendilerine benzetmeyi marifet sayanların, bitmeyen bir histeri krizi içinde sürdürdükleri yaşamasızlık sergisi…

Ve yok ettiği değerlerle birlikte kendini de tüketen bir öteki dünya ülkesi.

İnsanı yitik duble yollarıyla, hızlı trenleriyle, köprüleriyle, avm’leriyle, gökdelenleriyle öğünen…

İnsanları, ağaçları, doğayı acımasızca katlederken, diktiği cılız soğan cücükleriyle, en büyük çevreci olduklarını iddia edenlerin harikalar diyarı(!)

On yıllardır, asla büyümeyecek, tohum, filiz vermeyecek, açmayacak plastik çiçekleri suluyor birileri.

Ruhları ve değerleri olmayan o plastik çiçekler, tutarlılık, ardışık zeka ve vicdandan da yoksun oldukları için;

Bir yandan ortadoğu teröristlerine silah satıp, diğer yandan “müslüman müslümana kıyar mı ?” nutukları atabiliyor…

Bir yandan, İsrail’e jet yakıtı satıp, Kürecik üssü ile istihbarat uçururken, diğer yandan yalandan İsrail düşmanlığı yapabiliyorlar.

Öyle bir garabet oluştu ki, düşünün;

Devletin, iktidarın ve sağır sultanın bildiği gibi, onyıllardır yargıya ve emniyete sızmış cemaat, orduyu ve ulusalcı refleksi paramparça ediyor… 17 Aralık’ta F tipi silahlar hükümete yönelince, ilk defa duymuş gibi çok şaşıran iktidar(!) bu kez yargı ve emniyetten cemaati temizleme operasyonlarına başlıyor.

Şimdi sormak gerek; Cemaat devletin kılcal damarlarında sizin haberiniz olmadan mı at koşturdu ? Eğer öyle ise siz nasıl bir aciz iktidarsınız ? Ama öyle değil ! Tilkiler kaynayan beyninizle, saflığa yatıp sıyıramazsınız. Bu ülkeye on küsur yıldır yaşatılan bütün kötülükleri ve hukuksuzlukları siz cemaatle elele yapmadınız mı ? Şimdi nasıl oluyor da, yaşanan felaketlerde hiçbir sorumluluğunuz yokmuş gibi, yargının arkasından dolanıyor, güle oynaya kendi vesayetinizi ve statükonuzu kuruyorsunuz ?

Ve nasıl oluyor da insanlar, yaşanan büyük oyunun kuklalarını böylesine kutsallaştırabiliyor ?

Yanıtı esen rüzgarda, yağan yağmurda değil… Çok net ve açıkça görülüyor;

Vicdan yoksa sorun ve sorumluluk sıfırdır çünkü.

Sevginin olmadığı yerde gerçeğin anlamı yoktur.

Artık her şey olabilir ! Ve her şey anlamsız bir kabus gibi, bir mantık dizini içermeden yaşanacaktır.

İncelikler ve aşk çoktan terkedildi…

Ama daha da önemlisi;

Son hayat belirtisi olarak uzun süredir can çekişen, ‘farkındalık’ bitti.

‘Hiç kimse hiçbir şeyin farkında değil’ artık.

Olanın ve olmayanın ayırdına varacak farkındalıklar ölünce, insanlar için kendi düşünce zindanlarının dışında neler yaşandığının hiçbir önemi kalmadı.

Nereden geldim ? Nerdeyim ? Nereye gidiyorum ? Bu dünyadaki amacım ne ?

Sonsuzluk içindeki soluğum ne anlama geliyor ? Bu soruların bu gezegende önemi yok artık…

İnsandan insana aşılmaz duvarların ardında; Değil başkasını, kendini bile düşünmeden kendi içinde yaşayanların hissizliklerini yarıştırıp birbirlerini alkışladıkları narkozlanmış ilişkiler koğuşu !

Utanç duygusunu algılayacak farkındalık öldü. Herkes bir bir omurgalarından soyunuyor…  

Mürekkep balığında kemiğe rastlayabilirsiniz belki! Ama bu dünyada sevgi, barış, utanç artık zor.

Ormanın dışındaki mavi gökyüzünü yok sayıp, bitkisel hayatı kabulleniş ilk ne zaman başladı ?

Şimdi demokrasi şehitliğinde(!) yatan birinin; “İstersem odunu bile vekil seçtiririm” cümlesiyle mi ?

Yoksa ötekinin: “Koy şurdan bi kaset, neşemizi bulalım” özdeyişi miydi(!) son darbenin ilk işaret fişeği.

Yalanı ve yalancılığı böylesine canhıraş bir şekilde sahiplenmeyi ne zaman öğrendi insanlar ?

Müziğidir toplumun aynası, değil mi ? Bakın bir;

Burun kıvırdığımız sanat güneşleri, süperstarlar, serçeler, divalar, babalar, meğerse iyi günlerimizmiş.

Hatırlayın, tribünlere oynamak ve riya ilk kez kimin paçalarından döküldü sahnelere ?

“Size alo diyorum” dinleyin, “gözünüz yolda kulağınız bende olsun.”

Tarihte bir gün, birileri işin kolayını buldu ve diğer görmemişlerin sonu gelmeyen geçit töreni başladı.

Sanatın doğasının muhalif olmak, karşı durmak, haksızlıklara teslim olmamak, zalimin, güçlünün soytarısı olmamak olduğu unutuldu çoktan.

Gemilerini yürütmekten başka hiçbir amaçları olmayan düzen pervaneleri bu baştankara gidişin gönüllü yolcuları olarak tam kadro güvertede şimdi.

Gezi Direnişine destek veren sanatçılara hakaretler yağdıran, ‘sanatçı müsveddeleri’ hatta ‘ulan’ diyebilenler, sanatı ve özgürlüğü ancak kendilerine destek veren şarkıcılar eleştirilince hatırlıyorlar.

Fareli köyün ahalisi, kendi doğruları olan tarihi yanlışların peşinde geriye doğru ilerliyor.

Yok edilen kıyılar, ormanlar, kurutulan göller, doğal göletler, göz dikilen zeytinlikler…

Vatan ve toprak duygusunu tüketmişlerin acımasızca yok ettiği güzellikler…

İçten dıştan çekiştirilen zincirleri özgürlük ve demokrasi diye yutturanların ardına takılmış insanlar…

En çok izlenen film hangisi?

Hangisi daha yazlık şarkıcıların? En çok dinlenen hangisi? O mu, öteki mi?

Uzaylı türkücü mü filozofumuz ? Yoksa nefesine helyum karışmış gibi konuşan diğeri mi?

Atatürk ve İnönü’ye ayyaş diyenlerin Samsun’dan yola çıkıp alkışlandığı bir akıl tutulmasında, Said-i Nursi de baştacıdır mutlaka.

Terörist başının barış elçisi olduğu tepetaklak günlerde, yurtseverler çapulcu olacak tabii ki.

Ve işin tuhafı, yıllarla oluşan bu anlamsızlığın sahte güç anaforu, aydınlık tarafın zayıf halkalarını da etkileyip içine çekebiliyor.

Halbuki kendilerinden başka hiçbir şeyi tümden kaldırıp atmaya yetmeyecek güçleri.

Sonunu bildiği boş maceralarının gidişatından en çok firavunlar korkar…

Gürültüleri ondandır.

Kaç kişi kaldıysa kurtarılmış bölgede;

Bırakın, karanlık dünyalılar hevesini alsın…

Ne olacaksa olsun da kurtulalım.

Kendi kibir dağından daha yükseğe çıkamayacağı bir iniş yokuşunun başında, sonun başlangıcına varsın yabanıl macerası.

Kral mı olacak, sultan mı olacak?

Ne olacaksa olsun.

Kendi gibilere kendini alkışlatsın.

Gerçek duyguların, gerçek hayatların tanımadığı, asla kabullenmeyeceği, kumda oynayan sahte bir ikbali sürdürsün boşluklar…

Doğal yasadır; Hep böyle gitmez.

Altın tepsi içinde sunulanlar ellerinden saçılıverir bir anda.

Bugün ya da yarın…

Ama bir gün.

Mutlaka.

Işık ve sevgiyle…

İlhan İREM - 26 Temmuz 2014 - Odatv

dunya48.com

DEFA OKUNDU

Uyanın Millet, 

Olup Bitene Bakın ! 

Memleket İşgal Altında !

Tayyip konuşuyor millet rüyaya dalıyor!

Uykuda bir millet ya rüya görür ya kabus, İsrail, İşid vuruyor kabus başlıyor, Tayyip konuşuyor, rüyaya giriyorlar. Rüya ve kabus’a kilitlendik. Bu rüya ve kabus ikileminden nasıl uyanacağız. Gerçekte olup biten nedir objektif uyanık gözlerle ne zaman anlayacağız!

En az 10 yıldır siz deyin 15 yıldır askeri polis imtihanlarının soruları paso çalınmış, hükümetin inlerine gireceğiz demesine rağmen, cemaat örgütlenmesinin, ki, tam anlamıyla CIA örgütlenmesidir, an itibariyle yargıtayda anayasa mahkemesinde HSYK’da silahlı kuvvetlerde, el tutulur somut tek bir geri adımı zayıflaması söz konusu değildir. Ve hükümetin aklı melekeleri bu CIA örgütlenmesini çözecek zayıflatacak yeterlilikte hiç olmadığı an itibariyle ortaya çıkmıştır.

OLUP BİTENE BAKIN!

Uyanın millet, olup bitene bakın, Tayyip’in inlerine gireceğiz naralarının hiç karşılığı yok, aksine Tayyip’in adamlarıyla iç içe karargahın içinden Tayyip’le dalga geçiyorlar, yani ordalar görüyorlar, Tayyip onları değil hala onlar Tayyip’i deşifre ediyor.

Bunca aleni deşifre olmuş hukuki olarak belgelenmiş açık ihlallere rağmen AKP iktidarı tek bir cemaatciyi henüz kodese tıkamadı.

Ve aksine Türkiye siyasi varlığıyla pes etmiş, akıllara seza, bir devletin ölümü tam anlamıyla teslimi olan, bu CIA örgütlenmesini an itibariyle kabullenmiş durumda, an itibariyle bu CIA örgütlenmesi Tayyip’e karşı bütün siyasi partileri CIA tespihine dizdi, tıpış tıpış sandığa gönderiyor, ki anladığımız, bu ‘CIA örgütlenmesiyle’ baş edemeyeceğini anlayan Tayyip’in de mermisi kalmadı, an itibariyle sessizce uzlaşmayı bekleyen bir çıkış yolunu güya burnunu sürtmeden boşuna arıyor.

Ergenekon Balyoz bitmedi, an itibariyle hepsi ‘rehine’, hadi bitti diyelim, aynı mekanizma aynı yöntemlerle pek yakında başkalarına aynı şekilde hukuksuzca yine tekme tokat girişmeyeceğinin garantisi hiç yok, çünkü ortada hukuk değil bir CIA örgütlenmesi söz konusu.

17 Aralık’ta bakanlara hazırlanan fezlekelere başka gözle bakın, bunlar hırsızlık dosyaları ve üstlerinde iyi çalışılmış, biz de aşkla sevinçle bu ‘dosyaların’ acilen mahkeme edilmesi tarafındayız, ama o fezlekelerin üsluplarına bakın, hiç Türk polisinin işine benziyor mu, iddianameyi bir de şeklen okuyun, bir CIA operasyonu.

Tayyip Erdoğan partisini niye kurda kuşa bırakıp üstelik yetkilerini ve kumandasını zayıflatarak köşk’e çıksın, o da köşkü kendine son sığınılacak kaçılacak ‘in’ olarak mı görüyor, an itibariyle çaldıklarını transfer etmeyle mi meşgul, sağ merkezin oluşturulduğunu ve partisinin oyulduğunu gördüğü halde bu konuda niye ağzını açamıyor, çünkü seçmen, o zaman partiyi bırakma diyecek, belki de parti parçalanır korkusuyla köşke çıkılmasına seçmeni itiraz edecek, panik yaşatmamak için, olup bitene en çok susan içimizde en çok konuşan Tayyip Erdoğan.

Biz de bir halk olarak cezaevi kapılarında girenlere ağlayan çıkanlara alkış tutup bayrak sallayan şebeklere döndük, niye girdiler niye çıkıyorlar, an itibariyle bilen yok.

OLUP BİTEN NEDİR ANLAYALIM!

Sağ merkezin içerde Haberallar’la hazırlandığı ve anlaşmalı tahliyelerle devreye girdiğini konuşmayan yok. CHP yine CIA oyuncağı sağ merkezi kendi içinde klonlayarak çoğaltmaya çalışıyor, Kemal Bey tarihimizin en acıklı gülünç konuşmalarını yapmaya başladı bile, sağcılık siyaseti işte böyle çürütür ve direnen kitlelerin omurgasını kırar, Ekmeleddin bey için, halkın istediği aday, halkın adayı, dedi. Yalvarırım geçin bunları, tamam Ekmeleddin Bey adayınız olsun, tamam biz de gidip verelim, de, olup biten nedir bir satır anlayalım.

Bugüne kadar sizler bizler Ergenekon ve Balyoz’dan kurtulmanın mı savaşını verdik yoksa bu CIA örgütlenmesinin ortaya çıkartılması için mi savaş verdik, şayet Ergenekon ve Balyoz bitsin diye savaş verdik diyorlarsa, buyursun tıpış tıpış gitsin. Geçin Muhsin Yazıcıoğlu’nun partisini Sözcüsü Yeniçağı, CIA malumu sitelerle kardeş kardeş Ekmeleddin’i aşkla destekliyor.

O olsun bu olsun derdinde değiliz, neler oluyor, anlayalım derdindeyiz? Soru çok basittir, cemaatin askeriyede yargıda polisde örgütlenmesi tam anlamıyla bir CIA örgütlenmesi mi değil mi, bu kadar basit.

Aşikar bu CIA örgütlenmesi tam anlamıyla bir devletin içerden işgal edildiğinin çok açık bir işareti değil mi?

Sağcılar seksen yıllık tarihlerinin neresinde CIA örgütlenmesinden rahatsız olmuş. 50’lerden beri onları emniyete polise MİT’e taşıyan zaten sağcı partiler değil mi?

An itibariyle bu işgalden rahatsız olan bu ülkenin direnen partisi örgütü kurumu yazarı hiç mi yok?

Sağ partilerin CHP’yle beraber bu işgalin açık cemaat tarafıyla seçim ittifakına girmiş olması tam anlamıyla Tayyip’den kurtulmak için Amerikan mandasına razı olmak değil mi?

Yine gidelim tıpış tıpış Ekmeleddin’e oy verelim, tamam, bu toprağın suyunu içmiş ekmeğini yemiş bir insan olarak, bu sorulara bir küçük cevabımız olmayacak mı?

Ekmeleddin bey’in devletin sonunu hazırlayan yedi yıllık Ergenekon Balyoz süreci için söylediği tek cümle, hemşehrisi Haşim Kılıç’ı kutlamak oldu, Türk Devleti’nin tarihte yaşadığı bu en trajik felaketler serisine söyleyeceği önlemli güvenlikli bir başka cümlesi daha yok mu, ya da kendi cumhurbaşkanlığında büyük hukuk kurumlarına kimleri atayacağını bugünden tahmin etmek çok mu zor.

 Arnavut fıkraları da Karadeniz fıkraları gibi sevimlilik ve saflık taşır, Arnavut, çavuş olmak istiyormuş, komutanları ona, öyle birden çavuş olmak yok, önce nöbet tutacaksın, Arnavut nöbet üstüne nöbet tutuyor canı çıkıyor, tam o sırada İstanbul işgal oluyor ve karargahına bir İngiliz komutan gelip oturuyor, Arnavut, uzaktan komutanı görüp, demek bu yüzden gavur diyorlar, hiç nöbet tutmadan başımıza komutan oldu.

 Düşmanın aleni varlığı hukukta askeriyede emniyette bu denli aşikar belgeleriyle ortadayken, artık ‘siyaset’ bitmiş demektir.

An itibariyle herkes bu işgale karşı direniş içinde olmalı, işgal günleri içinde ‘politik tercih’ olursa direniş cephesi bölünür, bu da işgalcilerin arzuladığı şeydir, tıpış tıpış olan da budur.

Hem Tayip’e hem cemaate karşı bir politik tavır başından beri mümkündü. Çünkü asıl başarı ‘direniş’ cephesini başı dik ve cesurca ayakta tutmak siyasetlerin en kutsalıydı.

AKP’li yazarın ‘Balyoz Türk ordusuna karşı bir kumpastır’ dediği güne gidin, neden kendini inkar ederek bu tarihi cümleyi söyledi, çünkü, aynı kumpası bu defa dünkü düşmanla el altından anlaşıp AKP’nin üstüne yıkmak için yola çıkıldığını gördükleri için, önden tedbir almak için söyledi.

Nihat GENÇ - 21 Temmuz 2014 - Odatv

dunya48.com 

DEFA OKUNDU

DENENMEMİŞİ  DENEMEK !

( NOVELTY SERCH )

Geçtiğimiz yerel seçimlerden önce şöyle yazmışım:

Novelty search, yapay zeka araştırmalarında yeni bir kavram. Alternatifler arasında en iyisi olduğunu düşündüğünü deneyerek değil, en değişik olanı seçerek sonuca gidiyor. Bu yaklaşım, klasik bir labirentte yol bulma problemine uygulandığı vakit robotun başarısında diğer yönteme göre önemli ölçüde olumlu fark yaratıyor.

Genetiğimize işlemiş olan sürü halinde hareket etme güdümüze ters düştüğünden, yeni bir şey denemek hep ürkütücü gelir. Hatta, türkçemizde konuyu irdeleyen bir atasözü bile var: "Sürüden ayrılanı kurt kapar", derler. Oysa insanlık tarihinde her kim ki denenmemişi denemiştir, o mutlaka bir çığır açmıştır.

Şu halimize bir bakın, tıpkı camın arkasında kalmış sinek gibiyiz. Kafamızı sürekli cama vurarak, bulunduğumuz odadan dışarıya çıkmayı ve özgürlüğe kavuşmayı hayal ediyoruz.

Sinek o odadan ancak denenmemişi denerse çıkabilir.

Seçim günü muhalif oyların büyük çoğunluğu CHP'ye gidecektir. İnsanlar hep aynı şeyi söylüyorlar. "Oylar bölünmesin!". On iki yıldır muhalefet yapamayan CHP'de hala daha hep buradan besleniyor. Ta ki çoğunluğun canına tak edipte denenmemişi denemeye karar verene kadar da beslenmeye devam edecektir.

Cumhuriyet tarihinin yetiştirdiği en azılı Atatürk düşmanının vaizliğini yaptığı, CIA'nin taşeronu bir tarikatın dümen suyuna sokulmuş bu CHP hakkında bir tek ümit besliyorsam o da "Umarım takiyye yapıyorlardır", cümlesinden ibaret.

Ne kadar acı...

İşte böyle yazmışım.

Yazdıklarım arkadaş topluluğunda pek karşılık bulmadı. Baktım ki, kimsenin denenmemişi denemeye cesareti yok; Bedri Baykam'ın yazısını da okuduktan sonra şuurumu yitirip gittim sürünün yaptığını yaptım ki, oyum kurda kuşa yem olmasın.

Şimdi oturup bir düşünün, doğru mu yapmışım?

Doğru mu, yapmışsınız?

Doğru mu, yapmışız?

Ve karar verin, bundan sonra ne yapacaksınız?

Geç de olsa denenmemişi deneyecek misiniz?

Önümüzdeki Cumhurbaşkanlığı seçimleri için denenmemişlerin bir listesini yapın. En denenmemiş hangisidir?

Ve en nihayeti şu an içerisinde bulunduğunuz durumu bir kez daha irdeleyin. CHP'ye ve MHP'ye oy vermeye devam ettiğiniz sürece; durumunuz kafasını sürekli olarak odanın camına vurarak odadan çıkmaya çalışan bir sinekten farksız.

Ve kafanızı cama vurmaktan vazgeçmediğiniz sürece, o odadan asla çıkamayacaksınız.

Ahmet KARAHAN - 08 Temmuz 2014 - Baki Selamlar

dunya48.com

DEFA OKUNDU

YORUMMSUZ 

!!!

DEFA GÖRÜLDÜ

SEÇENEĞİMİZ 

AKP - CEMAAT - PKK  

OLACAKSA

BİZ BOYKOT DİYORUZ !

EY TÜRK MİLLETİ,

SENİNLE DALGA GEÇERCESİNE ÖNÜNE 3 ADAY KOYDULAR : 

BEĞEN, BEĞEN SEÇ !

TAYYİPİ ANLATMAMIZA GEREK VAR MI ?! 

YOKSA SELAHHATİNİ ?!

EKMELEDDİN DE ARTIK CEMAATİN ADAMI OLDUĞUNU 

GİZLEMEYE ZAHMET BİLE ETMİYOR .

HAL BU İKEN BİZ TÜRK MİLLETİNE 

SEÇİMLERİ BOYKOT ETMEKTEN BAŞKA SEÇENEK KALMADI

 DİYORUZ !


Saygılarla: TürkCom.Com    19.07.Seçimlere 20 gün kala 

ZİYARETÇİ

ÜLKEYİ BU HALE GETİRENLERE 

MEYDANI BİRAKMAK YOK

YOL HARİTASI 

Gençler, Yetişkinler!

Dünyada tek başımıza yaşamıyoruz. 

Ortak bir vatanda bir millet olarak yaşıyoruz.

Milletimiz birbirine dil birliği, kültür birliği, ülkü birliği, yurt birliği ve soy birliği ile bağlı olan yurttaşların oluşturduğu siyasal bir topluluktur. 

Bu ulu birlik Atatürk’ün önderliğinde,  dünyaya örnek bir bağımsızlık savaşı verilerek, büyük fedakârlıklarla sağlanmıştır.

Milletimizin düşmanları, işte bu değerleri, bu birlikleri yok etmeye çalışıyor.

 Oysa bizi biz yapan, o birliklerdir. 

Obirlikleri yok etmek, ulu birliği, milleti yok etmektir; seni, beni, hepimizi yok etmektir.

Biz, her birimiz yüksek bir insan toplumu olan büyük Türk Milleti’nin birer üyesiyiz. 

O’nun hak ve onuruna,

bütünlüğüne ve bağımsızlığına, vatanın bir avuç toprağına yapılacak saldırının her birimizin varlığına yapılmış bir saldırı olduğunu biliriz.

Türk Milletinin, haysiyetiyle, şerefiyle yaşamasını sağlayacak olan, sizlersiniz. 

O’nun varlık mücadelesini, haysiyet veşeref mücadelesini -ister genç olun, ister yetişkin- verecek olan, sizlersiniz.

Rehavet yok, suskunluk yok, atalet yok.

 Ülkeyi bu hale getirenlere meydanı bırakmak yok.

Onlar ki senin hak ve onurunu hedef almıştır, Türklüğünü,  varlık ve geleceğini hedef almıştır; topla özgüvenini,

kendini savun, mücadele et. Yeteneğin yüksektir senin. Kendine dön, güçlerinin önünü aç. 

Milletine olan, vatanına olan görevini yerine getir.

İnsan yalnız kendisi için mi yaşar? Elbette hayır! 

Vatanı için de, milleti için de yaşar. 

Ahlak da, din de bunu gerektirir.

Öyleyse her birimizin, vatanımız için, 

Milletimiz için yapacağı bir hizmet vardır.

Elbette yaşayın kişisel hayatınızı: 

Gezin, dolaşın, oynayın, eğlenin, sevin, spor yapın, dans edin. 

Ancak günde bir ikisaatinizi de milletinize, vatanınıza ayırın. 

Bundan bir şey kaybetmezsiniz, tersine çok şey kazanırsınız.

Yapacağınız hizmet basittir, sadece bir araya gelmektir, birleşmektir: 

Birlik olmak, ekipler, dernekler kurmaktır.

İş ve kuvvet ancak birlikten doğar.


CİHAN DURA                  04 Temmuz 2014

www.milliiradebirligi.org

DEFA OKUNDU